آسیب نیدل استیک، فرهنگ سکوت: یک مرور نظام مند

مقدمه: آسیب سرسوزن و اشیاء تیز و برنده (نیدل استیک) از خطرناک ترین آسیب های شغلی است که مراقبین بهداشتی درمانی مخصوصاً پرستاران را تهدید می کند. هدف این مطالعه تعیین آسیب نیدل استیک، عامل خطر، وضعیت گزارش دهی و واکسیناسیون در مطالعات انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری نظام مند، تمامی مقالات فارسی و انگلیسی دارای متن کامل (از سال 2000 به بعد) در زمینه نیدل استیک در پرستاران و کارکنان بهداشتی درمانی موردبررسی قرار گرفتند. این مطالعات از طریق پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (sid)، بانک اطلاعات نشریات کشور (magiran)، بانک نشریات پرستاری ایران (nindex)، ایران مدکس، science direct، pubmed، google scholar, cinahl, proquset nursing, scopus و با استفاده از کلیدواژه های پرستار، نیدل استیک، آسیب سرسوزن، آسیب اجسام تیز و برنده، needle stick injury، sharp injury، percutaneous injury، exposure، occupational injury به دست آمد. درنهایت 72 مقاله وارد مطالعه شدند. یافته ها: از میان 72 مقاله موردبررسی، 46 مقاله در مجلات خارجی (8/63 درصد) و 26 مقاله در مجلات داخلی (2/36 درصد) منتشرشده بودند. در 25 مقاله (7/34 درصد مقالات) سوزن شایع ترین وسیله آسیب رسان بود. بیشترین آسیب در دست ها گزارش شده بود. وضعیت گزارش دهی نیدل استیک از موارد مهمی بود که در 31 مقاله از مجموع 72 مقاله (43 درصد مقالات) به آن ها اشاره شده بود. 34 مقاله (2/47 درصد مقالات) به وضعیت واکسیناسیون جمعیت موردمطالعه اشاره کرده بودند. نتیجه گیری: هرچند آسیب نیدل استیک در پرستاران و سایر مراقبین بهداشتی درمانی شایع است، اما بسیاری از افراد تمایلی به گزارش دهی آسیب ندارند و برخی هم واکسیناسیون خود را به طور ناقص انجام می دهند. همچنین وجود همزمان دو عامل عدم گزارش دهی و عدم تکمیل دوره واکسیناسیون منجر به تشدید خطرات ناشی از آسیب می شود. توصیه می شود که روش های پیشگیری از آسیب نیدل استیک و نحوه برخورد با این مشکل را ازجمله ایمن سازی محیط کار، کامل کردن پوشش واکسیناسیون و برقراری نظام گزارش دهی موردتوجه قرار گیرد.